1-     والدین در محیط خانواده از دامن زدن به هر گونه خشونت نزاع و درگیری به شدت بپرهیزید.

2-    سعی کنید برجسته ترین موارد استرس آور را در زندگی فرزند خود پیدا کنید و راهی برای از بین بردن آن بیابید.

3-    در مقابل پرخاشگری کودکان خودصبور و بردبار باشید. پاسخ پرخاشگری با خشم ، تنبیه یا تهدید نمی تواند روش تربیتی درستی باشد.

4-    اگر پرخاشگری در اثر ناکامی به وجود آمده باشد . بایستی کودک ناکام را در رسیدن به اهداف مطلوب و دوست داشتنی اش کمک کنید .

5-    مهم ترین شاخص محبت ورزیدن به کودک ، ابراز پاسخ احساسی  به رفتارهای مطلوب اوست . این توجه می توانند به صورت سر تکان دادن به علامت تصدیق ، ارتباط چشمی با کودک ، گوش دادن به حرف او ، نوازش به موقع و تبسم کردن باشد.

6-    کودک را به انجام کاری سرگرم کنند یا به انجام فعالیت های ورزشی تشویق نمایید.

7-    اگر در حین پرخاشگری ، خواندن یک بیت شعر برای کودک ، داشتن لحنی نرم

 بیان یک داستان یا یک نمایش می تواند سازنده باشد .

8-    بالاخره ، خشم و ناراحتی کودک را نادیده بگیرید ، زیرا بسیاری از لجاجت ها و پرخاشگری های فرزندان را می توان از طریق سکوت حل کرد .

به طور کلی خشونت و پرخاشگری ها بیشتر عامل بیرونی دارد و فقط در موارد خاص به علل درونی مربوط می شود . والدین در درجه اوّل بایستی محرک های محیطی را که باعث تحریک خشم و ایجاد خشنونت در فرزندان می شود را شناسایی و سپس برای رفع آن به کمک متخصصان اقدام نمایید .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: